Druga rocznica bloga

Hej, kochani!

Nie mogę uwierzyć w to, że minęły już dwa (!!!!) lata, odkąd dodałam tutaj prolog. Ogólnie ostatnio sobie myślę: „O, fajnie, zbliża się pierwsza rocznica bloga, oki doki, bla bla bla” i nawet sobie zapisałam w kalendarzu, żeby nie zapomnieć, a kilka dni później na to patrzę i takie: „Zaraz, zaraz. Jak pierwsza, skoro o jednej już zapomniałam?”. Tak więc, gdybym się wtedy nie zorientowała, w tym momencie pewnie błaźniłabym się przed Wami, pisząc o pierwszej rocznicy. No nic. Naprawdę nie wiem, kiedy ten czas zleciał.

Właściwie podejrzewam, że samego bloga założyłam trochę wcześniej niż tego 9 maja, ale już trudno, bo nie dojdę do dokładnej daty. Pamiętam, że sama stworzyłam „nagłówek”, który jeszcze nawet gdzieś mam tutaj zapisany. Oczy mi krwawią, kiedy na niego patrzę. Dobrze, że dość szybko zmądrzałam na tyle, żeby zamówić jakiś porządny szablon. Razem z tym moim nieszczęsnym nagłówkiem miałam tutaj już cztery różne szablony, z czego najbardziej podobają mi się obecny i poprzedni, które zawdzięczam szabloniarkom ze strony Bajkowe Szablony. Jeśli jest tu ktoś, kto pamięta wszystkie, to tiary z głów :)

Statystyki

Gdyby kogoś to interesowało (albo gdyby mnie to interesowało w przyszłości), zostawię tutaj trochę statystyk z tych dwóch pełnych lat. Mam nadzieję, że te liczby będą rosnąć i rosnąć jak moje serce, kiedy je widzę.

To tak:

·         lekko ponad 64 000 wyświetleń

·         równiutkie 30 rozdziałów + prolog

·         54 obserwatorów

·         918 komentarzy (z czego jakaś jedna czwarta to moje odpowiedzi)

·         109 polubień na Facebooku

Rozdziały z największą liczbą wyświetleń:

1.    Rozdział pierwszy – 1418

2.    Prolog – 1391

3.    Rozdział dziesiąty – 1288

4.    Rozdział piętnasty – 1271

5.    Rozdział dwudziesty czwarty – 1243

To takie TOP 5, cała reszta ma poniżej tysiąca wyświetleń.

Podziękowania

Oczywiście podziękowania należą się Wam, moim wspaniałym czytelnikom, bez których pewnie nie osiągnęłabym niczego i nadal pisałabym dla samej siebie, nie przejmując się tym, czy coś ma w ogóle sens, czy nie.

Dziękuję Wam z całego serca <3

·         Eskaryna – dziękuję Ci pięknie za tak regularne, szczegółowe i kochane komentarze. Dziękuję za dobre słowa, za zwracanie uwagi na to, co Ci się spodobało, a co nie. Dziękuję za rady i za to, że po prostu jesteś, i to od tak dawna, że nawet nie zdawałam sobie sprawy, że minęło już tyle czasu. Jesteś naprawdę cudowna, a ja – dumna z tego, że mam taką wspaniałą czytelniczkę <3

·         Condawiramurs – dziękuję Ci ogromnie za każdy komentarz, który zostawiłaś na moim blogu. Dziękuję za wszystko, za co podziękowałam Eskarynie i najchętniej skopiowałabym te słowa tutaj, ale nie wypada każdemu pisać tego samego. W każdym razie dziękuję Ci ogromnie za wsparcie; za to, że zawsze mogę liczyć na komentarz od Ciebie, a także za wszelką pomoc. Dziękowałam już kilka razy za tego maila, którego wysłałaś do mnie podczas mojej chwili słabości i zwątpienia, ale podziękuję raz jeszcze, ponieważ nigdy Ci tego nie zapomnę. Jesteś wspaniała i bardzo się cieszę, że jakoś trafiłaś tutaj albo ja do Ciebie. Dziękuję za tyle cierpliwości i ogólnie za wszystko. Jesteś najlepszą czytelniczką, jaką mogłam sobie wymarzyć <3

·         Kot Książkowy – pojawiłaś się tutaj niedawno (chociaż niedawno u mnie może oznaczać nawet kilka miesięcy i pewnie tak jest), ale dziękuję Ci, że zechciałaś dołączyć do tej historii i się z nią zapoznać. Dziękuję za te długie komentarze i za mnóstwo teorii spiskowych, które pobudzają moją wyobraźnię do działania. Dziękuję za wszystkie miłe słowa i czekam, aż wrócisz do swojego opowiadania, żebym mogła się za to odwdzięczyć <3

·         Natalia Nati – dziękuję Ci bardzo za wszystkie komentarze, które tu zostawiłaś. Dziękuję za śledzenie mojego opowiadania i za poświęcenie czasu na wyrażanie swojej opinii. Za to, że jesteś ze mną od tak dawna i nadal wytrwale czytasz i komentujesz. Dziękuję, dziękuję, dziękuję <3

·         Natalia Żywicka – dawno nie miałam z Tobą „komentarzowego” kontaktu, że tak to nazwę, ale cały czas o Tobie pamiętam i pewnie nigdy nie zapomnę Twoich słów pod rozdziałem trzynastym, które były dla mnie jak miód na serce. Dziękuję Ci pięknie za wszystkie miłe słowa, za wszystkie ciepłe i pełne motywacji komentarze. Mam nadzieję, że wkrótce wrócisz na swojego bloga, bo bardzo się za Tobą stęskniłam, ale doskonale rozumiem brak czasu i inne obowiązki. Dziękuję raz jeszcze, kochana, za wszystko <3

·         Kathrine E – kochana Kasiu, jesteś jedyną z moich czytelniczek, z którą pisałam na Facebooku przez pewien czas, przez co wydaje mi się, jakbym poznała Cię najlepiej ze wszystkich. Dziękuję Ci za to, że jesteś tu od samego początku. Dziękuję za te pełne humoru, długie i pozytywne komentarze, które zawsze podnosiły mnie na duchu i niejednokrotnie sprawiały, że zaczynałam się śmiać. Dziękuję za to, że pokazałaś mi, że można być taką cudowną czytelniczką dla nieznanej osoby, co wcześniej nawet nie przeszło mi przez głowę. Byłaś pierwszą czytelniczką, którą zapamiętałam i zapamiętam na zawsze. Dziękuję z całego serduszka <3

·         Panienka Livvi – dziękuję Ci ogromnie za wszystkie komentarze, które były równie pozytywne i poprawiające humor, jak komentarze Kath. Dziękuję za wszystko, za wyrażanie swojej opinii, za opisy tego, co chciałaś zobaczyć. Za shippowanie Willie chyba najbardziej ze wszystkich czytelników. I za podsuwanie pomysłów dotyczących tego, co może zdarzyć się w kolejnym rozdziale. Tutaj mam na myśli to „Skończyłaś już?” Jamesa, za które jeszcze raz dziękuję. I ogólnie za wszystko, wszystko, chociaż słowo „wszystko” i „dziękuję” powtórzyłam tutaj już z milion razy, ale trudno. Wielkie gorące dziękuję <3

·         Bianka – dziękuję Ci pięknie za wszystkie miłe słowa i każdy komentarz, który czytałam z szerokim uśmiechem. Dziękuję ogromnie za wsparcie i ogrom motywacji, które mi przesyłałaś. Za poświęcony mi czas i bycie częścią tego bloga. Dziękuję, dziękuję i jeszcze raz dziękuję <3  

·         Aleksandra Malik – dziękuję Ci za wytrwałość, za to, że tutaj wróciłaś, mimo że mam u Ciebie tyle zaległości, aż ogromnie mi wstyd. Dziękuję za każde miłe słowo i obiecuję, że kiedyś na pewno wszystko u Ciebie nadrobię, kiedy tylko znajdę na to czas. Dziękuję, że jesteś <3

·         dziękuję też nowym czytelniczkom, które zdecydowały się ujawnić: Cynamonek_k i Monika. (Chociaż możliwe, że wcale nie jesteście tu nowe, ale wydaje mi się, że wcześniej nie widziałam Waszych nazw. Jeśli tak, to bardzo przepraszam :*) Dziękuję, dziewczyny, za Wasze komentarze i mam nadzieję, że zostaniecie ze mną na dłużej <3

·         dziękuję AleksandraOla, Luella, Lotty, Jenny Wolf, Swarfiga, Nicolette, Dolce Veneziana, Atelier, Rogata, L, Łapa i Rogacz, Nox, Expecto Patronum oraz Emily Addams, za mnóstwo ciepłych słów i opinii. Przepraszam, że wymieniam Was po przecinku, ale to wcale nie znaczy, że jesteście dla mnie mniej ważne <3

·         dziękuję wszystkim innym komentującym, których nie zdołałam tu wypisać, za co bardzo przepraszam. Jestem ogromnie wdzięczna za każdy Wasz komentarz. Wypisałam tutaj osoby komentujące od rozdziału piętnastego do obecnego, ale w równym stopniu dziękuję za komentarze pod poprzednimi rozdziałami, do których już nie zdążyłam się cofnąć. Chyba właśnie powinnam szczególnie podziękować za te pierwsze pod prologiem i dalej, które dały mi nadzieję, że to może być moja najlepsza blogowa przygoda <3

·         i wreszcie dziękuję wszystkim czytelnikom, którzy są tutaj anonimowi i tylko czytają, ale wiedzcie, że kocham Was równie mocno <3

Jejku, naprawdę nie potrafię wyrazić słowami mojej miłości i wdzięczności do Was za wsparcie, jakie mi dajecie. Dziękuję, dziękuję i jeszcze raz dziękuję. Kolejność nie ma znaczenia, wszystkich kocham tak samo <3 Gdybym kogoś pominęła, to krzyczcie <3

Spoilery

Jeśli ktoś dotarł aż tutaj, dostanie teraz nagrodę w postaci małych spoilerów do kolejnych rozdziałów. Ogólnie pisałam, że możecie mi zadawać pytania, ale żadne się nie pojawiło (w sumie to podejrzewałam), więc nie mam na co odpowiadać :D

Jeszcze jedna informacja, która raczej nie jest spoilerem: do końca opowiadania zostało jakieś osiemnaście rozdziałów (łącznie z epilogiem), ale zanim je napiszę minie pewnie ponad półtora roku, więc trochę to niestety potrwa. Obecnie nie mam kompletnie na nic czasu, a zbliża się sesja, która tym razem mnie sobą straszy. Pierwszy semestr był tysiąc razy luźniejszy i tak bardzo za nim tęsknię, że chce mi się płakać :’) W każdym razie może w wakacje uda mi się napisać coś więcej. Chyba że pójdę do pracy, wtedy skończę to opowiadanie dopiero na emeryturze. Albo nie skończę, bo już dawno zapomnę, co tu się miało wydarzyć :D Ostatnio jakimś cudem zapomniałam, ile mam LAT, ale tak zupełnie na poważnie, więc zdecydowanie nie jest ze mną dobrze. Może powinnam trochę odpocząć. 

Teraz SPOILERY. Nie są ani trochę groźne, ale to jednak spoilery i co nieco zdradzają, więc uwaga, jeśli ktoś tego nie lubi :)

Rozdział 31:

·         Ktoś zostanie porwany

·         Zobaczycie randkę Natt z jej nową „wielką miłością”

·         Syriusz kogoś uderzy

·         Dużą rolę w tym rozdziale odegrają kwiaty

Rozdział 32:

·         Tutaj także dużą rolę odegrają kwiaty

·         Zacznie się prawdziwe Jily

·         Wyjaśni się sprawa z naszyjnikiem Lily

Rozdział 33:

·         Mulciber dowie się, kto jest Wysłannikiem

·         Lily pocałuje kogoś, kto nie jest Chrisem ;)

·         Gabie zacznie kogoś śledzić

To chyba tyle z tych bezpieczniejszych spoilerów. Mam nadzieję, że Was zaciekawiłam.

Jeszcze raz dziękuję za te dwa wspólnie spędzone lata. Jesteście najlepsi <3

Przesyłam milion całusów i liczę na to, że zostaniecie ze mną do samego końca.

Do zobaczenia pod kolejnym rozdziałem :*